Bu can tende emanet Şiiri - Hasan Muslu 2

Bu can tende e-ma-net
Bir gün dö-ner as-lı-na
Ne mal ka-lır ne şöh-ret
Yol gö-rü-nür Hak-kı-na

Gö-nül bir der-gâh i-miş
Gi-re-ne e-dep ge-rek
Ben-lik yü-kü a-ğır-mış
Bu yol-da e-dep ge-rek

Hu… Hu…
Al-lah… Al-lah…
Hu Al-lah… Hu Al-lah…
Hu…

A-dın düş-tü di-li-me
A-teş düş-tü kü-lü-me
Be-ni ben-den al Al-lah
Var-dır yo-lum yo-lu-na

Ni-ce o-ku-dum ki-tap
Bir harf yet-ti ö-zü-ne
Kır-dım nef-sin pu-tu-nu
Var-dım aş-kın i-zi-ne

Bir lok-ma bir hır-ka
Ye-ter bu ca-na val-lah
Dün-ya bir göl-ge i-miş
Ba-ki o-lan hep Al-lah

Hu… Hu…
Ya Al-lah… Ya Al-lah…
Hu Al-lah… Hu Al-lah…
Hu…

A-dın düş-tü di-li-me
A-teş düş-tü kü-lü-me
Be-ni ben-den al Al-lah
Var-dır yo-lum yo-lu-na

Hu…
Ba-ki o-lan… Al-lah…