Bu can Şiiri - Harun Yıldırım 2

BU CAN

Acıları tütün gibi yaprağa
Sar diyemi verdin bu canı bana
Gözyaşım su diye döküp toprağa
Kar diyemi verdin bu canı bana

Insan özleyerek bakıp ölürya
Gönül bir resimde huzur bulurya
Her şey biter bir kaç anı kalırya
Sır diyemi verdin bu canı bana

Bir hikâye varya aşk romanlarda
Kaybolmuş bir gemi bak ummanlarda
Aşkın tarifine bu zamanlarda
Er diyemi verdin bu canı bana

Keder ile örttüm taht sürurumu
Hiçe saydım bütün ben onurumu
Yok sayıp önünde tüm gururumu
Kır diyemi verdin bu canı bana

Göğsümü çeviren kemikten kafes
Sanki bir kara yel çektiğim nefes
Içimi ürperten her makam her ses
Bir diyemi verdin bu canı bana

Her gelene açma gönül kapını
Yıkarlar içeri alma topunu
Çile yumağıyla hakkın ipini
Sar diyemi verdin bu canı bana

Akıl kâr etmiyor gayrı deliye
Bunca yılın yükü kaldı hediye
Yüreğini parça parça ikiye
Yar diyemi verdin bu canı bana

Aşkı ölüm diye yazan pusula
Her ölüye birer künye asıla
Billem kaç hikaye döndü masala
Gör diyemi verdin bu canı bana

Bir kurşun sıkıldı en son tepeden
Kimdir yaralıyken beni terk eden
Gönül kalesine iki cepheden
Gir diyemi verdin bu canı bana

Haruni adalet varmı yasada
Ne savaşlar verdim kırık masada
Hedefi alnından kahpe pusuda
Vur diyemi verdin bu canı bana

HARUN yıldırım