Bu Cami Kurtuluştur Şiiri - Tahsin Koç

Ey! Kardeşim girsene
Bu Cami, Kurtuluştur
Nice canlar, zikreder
Bu Cami, Kurtuluştur

İmamı ve müezzini
Alırsın, imanın hazzını
Kılarsın, namazın farzını
Bu Cami, Kurtuluştur

Cemaat, Allaha secde eder
Boyun büker, dua eder
Yüce Mevla’ya, kulluk eder
Bu Cami, Kurtuluştur

Ne olursun, sende gel
Dağı taşı del, de gel
Mihraba yüzün, sür de gel
Bu Cami Kurtuluştur

Coşar, Kur’an bülbülleri
Açar, muhabbet gülleri
Başak verir, sümbülleri
Bu Cami Kurtuluştur

İbadet eden, minbere döner
Yalvarır yakarır, içi yanar
Ancak böylelikle, ateşi söner
Bu Cami Kurtuluştur

Sessiz sakin, ibadet var
Ol Mevla’ya, itaat ve taat var
Ne zaman var ne saat var
Bu Cami Kurtuluştur

Burası, günahı dökme yeri
Kalp pasını, silme yeri
Müslüman’ın, gülme yeri
Bu Cami Kurtuluştur

Ne günahın varsa, koş Cami’ye
Bütün dertlerin, dökülür diye
Bir düşün, buraya giderler niye
Bu Cami Kurtuluştur

Muştu olanlar, koşar Camiye
Ağlaşırlar, Allah diye diye
Müminlere, en güzel hediye
Bu Cami Kurtuluştur

Bütün cemaat, sana şahit
İmam tutar, manen kayıt
Bu minvalde, döner hayat
Bu Cami Kurtuluştur

Tahsin derki, Camide cem olalım
Zikrederek, kalbi nur ile dolalım
Allah yolunu, böyle bulalım
Bu Cami Kurtuluştur

Ankara-25.08.2010