BU Çağın Elleri Kan! Şiiri - Servet Yüksel

Bu çağın elleri kan, yüreği taştan katı.
Zincirleri kırmanın gelmedi mi saati?
Ümidimize kıydı, yarını yalan etti.
Gönüllerde yeşeren ne varsa talan etti.
Bir yanda obur dünya, bir yanda aç insanlar.
Bildin mi ne istiyor, neye muhtaç insanlar..!
Mutluluk Kafdağında, insan huzura hasret.
Şu kalabalıkların yalnızlığını seyret.
Gelecek nesil bilsin, ey tarih bir yere yaz.
Kara bir sayfa derler, bu zulmün rengi beyaz.
İçinizi yakmaz mı bir annenin sözleri?
Ya ölen bebeklerin hüzün tüten gözleri..!
Kim yetim başı okşar, kim üşüyeni sarar?
Gözlerim ufuklarda bir güzel adem arar.
Hani garibin dostu, mazlumun sığınağı,
Merhamet mi; sineler gün görmemiş buzdağı.
Bir kıvılcım bekliyor tutuşacak öfkeler.
Candan ucuz ne var ki(!) , karaborsa maskeler.
Bu nasıl medeniyet, akıl, idrak çatlıyor.
Havası, suyu zehir, oyuncağı patlıyor.
Hayat çekilmez oldu, her gün yeni bir vahşet.
Sevgiyi yitirenler yakıp, yıkacak elbet.
Ah, gelsin artık gelsin bahtımızın sabahı.
İşte gözyaşlarımız ferman senin İlahi.
Servet Yüksel