Bu çağın aynası Şiiri - Şairin Sesi

Bu bir şairin hikayesidir,
Kaleminden damlayan yalnızlığın ve isyanın,
Zamanın kirli yüzünde bir iz arar,
Temiz kalmış bir köşe,
Saf bir nefes…
Ama nafile,
Çağın paslı dişlileri arasında
Ezilir umutlar.

Göz göze geldiği her surat
Bir maskenin ardında,
Sözler samimiyetsiz,
Gülüşler sahte,
İnsan, insana artık yabancı.

Bir zamanlar anlamı olan kelimeler
Ucuzlaştı pazarlarda,
"Onur" bir etiket,
"Sadakat" raflarda tozlanan bir kitap,
Ve "vicdan" çoktan satılmış bir pazarlıkta.

Namussuzluk yüceltilirken
Doğrular eziliyor yerde,
Bir avuç iyilik,
Bir damla güzellik
Geniş bir karanlıkta kayboluyor.
Sesini yükselten susturuluyor,
Adalet arayanlar
Kendi gölgelerinden korkar hale geliyor.

Kardeşlik lafla,
Sevgi gösterişle,
Ve dostluk menfaatle ölçülür oldu.
Kimse kimseye el uzatmaz,
Kimse kimseye gönül açmaz,
Çünkü herkes sırtında
Bir hançer taşır olmuş.

Ben mi?
Bu çağa tutunmaya çalışan bir kalemim,
Kirlenmiş satırların arasında
Bir parça tertemiz beyaz ararım.
Her harfim bir direniş,
Her mısram bir ağıt.
Ama bu çağda bile,
Belki bir kıvılcım yakar umudu,
Belki bir gözyaşı temizler kiri,
Ve belki…
Bir gün,
Yeniden doğar insanlık.