Biz, bu çağın insanları
Vicdandan yoksun varlıkları
Duymaz oldu mazlumları
Konuşulan bu çağda
Nerede bu ezilen
bakıp, göremeyen
Hala açlıktan ölen
Çocuklar var iken
Afrika hariç dünyaya..
Bu çağ ve insanlar
Oysa olmamalıydı
Bugünün dünyasında
Ne zulüm ne de açlık
Duyun ey duyar sahipleri
Minarelerden yükselen ezanlar
Vicdansız kulaklara mı değiyor yoksa?
Bu mudur emanet edilen..
Bu çağda insan olmak
Cennetin kapısını aralamaktır.
Kayıt Tarihi : 12.9.2020 13:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Dillerin haykırdığı ama vicdanların sağır olduğu bu çağda, vicdanımızın fısıltısını duymaya çalışmaktadır kurtuluş.
![Muhammed Fatih Demirhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/12/bu-cag-ve-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!