Bekledim, bekliyorum, bekleyeceğim!
Zaten beyninde yer vermiştim.
Haklısın dedim ama...
Yeterince sanma ki besledim!
Tarif ettiğim şey: mutluluk.
Hep istiyorum oysa,
Yüreğim hep buruk;
Hapsetti beni zorla!
Gardiyan, hey gardiyan!
Ne zaman çıkarım ben buradan?
İpucu yok mu biraz?
Varsa da, bilmiyorum hangi lisan.
Bir yıl daha böyle geçti;
Basmakalıp geceler...
Hayalperest sevinçler...
Kazınmış o da belli.
İnsanoğlu ve umutları:
Belirtisiz isim tamlaması!
Yeni bir gün dedim ama...
İşte! O da kaçtı.
(31.12.2013)
Mümine AltayKayıt Tarihi : 19.2.2017 01:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mümine Altay](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/19/bu-boyle-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!