Bu bizim miladımız kızım
Dün ilk kez benimle bağırıp çağırmadan
Konuştun.
Sevgili kızım kızçem,prensesim benim
Biliyordum ben her şeyin düzeleceğini
Ne asalet yerini soysuzluğa bırakabilir
Nede soysuzluğun yerini asalet alabilir
Biz sürekli tartışsak da,
Dışarıda bunun böyle olmadığını biliyordum.
Ama elimde değil, kıskanıyordum
Başkalarıyla diyalogun bu kadar iyiyken
Bizimle bu kadar kötü olmasını ilişkinin
Biliyorum,benim alt kat yada üst kattakilerle
Hep sorunum oluyor.
Ama insanların bazıları,saygısız ve görgüsüz
Ben karıncayı incitmeye korkarken;
Sizleri küçüklüğünüzden beri
Gürültü yapmayın diye hayatınızı kısıtlarken
Birilerinin beni,huzursuz etmesi
Babanın da beni hiçbir zaman desteklememesi
Yardımcı olmaması,ve kışkırtması
Beni deli ediyor.
İşte o zaman çıldırıyorum
Neyse,kaç yıldır benim sinirlenerek bozduğum huzuru
Senin yeniden sağlaman
Beni çok onurlandırdı.
Tıpkı Boğaçhan’ın adını almak için
Boğayla güreşmesi gibi
Adını aldın artık sen.
Sen evimizin bugün prensesi
Gelecekte de kraliçesisin.
Sana çok teşekkür ederim
Bana bu mutluluğu yaşattığın için
Her musibette bir hayır vardır
Öpüyorum.Annen(7.Ekim.2007Nilgün Tonbul)
17.4.2010
Bahattin Tonbul
Kayıt Tarihi : 17.4.2010 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili Eşimin Ölümünden Üç ay önce yazdığı günlükten alınma..kızı için Kızı Yukarıdaki komşuları sert bir şekilde uyarıp tehdit edince sevinmiş içinden gelenleri de günlüğe dökmüş.
TÜM YORUMLAR (1)