BU BİZE REVAMI MÜDÜRÜM
Karayolculuk bir ayrıcalıktı, daha düne kadar
Rahleyi tedrisatımız sağlamdı itibarımız vardı
Şirket elemanları üvey evlat mıdır Müdürüm
İnanın açlıktan ne tadımız, ne tuzumuz kaldı
Leylayı Mecnuna, Aslıyı Keremine kavuşturduk
Yol medeniyet dedik taşın altına elimizi koyduk
Vatanın her bir karışı örümcek misali örüldü ise
Biz bu ruhu, şirketten değil sizden aldık okuduk
Ah. Atalar; ne güzel demiş, aç ayı oynamaz diye
Bizi aç bıraksalar da, ihmal etmedik görevimizi
Sıcak demedik, soğuk demedik, hep itaat ettik
Kurtar bizi Müdürüm vermeden son nefesimizi
Ramazan Şenkal
Kayıt Tarihi : 27.11.2019 16:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiri karayollarında şirket elemanı olarak çalışıp maaşlarını geç alan kardeşlerimizin yaralarına merhem olmak, seslerini bölge müdürüne duyurmalarını sağlamak üzere yazıverdim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!