Gözlerin gözlerin gözlerin,
ister hapisaneme, ister hastaneme gel,
gözlerin gözlerin gözlerin hep güneşte,
şu Mayıs ayı sonlarında öyledir işte
Antalya tarafında ekinler seher vakti.
Devamını Oku
ister hapisaneme, ister hastaneme gel,
gözlerin gözlerin gözlerin hep güneşte,
şu Mayıs ayı sonlarında öyledir işte
Antalya tarafında ekinler seher vakti.
Neyzen, aklıma geldi.
Neyzen Tevfik, bir akşam kafası kıyak evine dönüyor ama sokağın başına gelmiş evini bulamıyor. Dünya başka türlü dönüyor yani... Karşısına gece bekçisi çıkmış...
(eskiden ne güzeldi gece bekçilerimiz vardı, şimdi hatırladım da içim sızladı. Sokaklar hırsızlara teslim. En çok da Murtaza'yı özledim...)
Evladım, demiş; buralarda Neyzen'in evi vardı, bana gösteriri misin? Bekçi:
- Yapma baba, Neyzen sensin ya!
- Evladım, ben sana Neyzen'i sormuyorum, evini soruyorum, demiş..
Başarı dileklerimle..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta