pusuyan yollarda kaldı ümit
dilin öksüzleştiği kör bir zaman
duvarlarda asırlık ayinler
gece, gündüz, yelkovan....
kirli yazılara vurgun duvarlar
elektrik kaçağı yürek sancısı
çarpılsa dolananlar, işkence....
yoksa aşk, sorgular hiç!
cellat aynadaki arayış
ve tanığı yoktur hayatın.
ümit...ölümcül zehir sözcük
ben değilim ve hiç kimse
ne katil ne kurban
bu tükenmişlik sadece
dilin öksüzleştiği kör bir zaman...
Kayıt Tarihi : 6.1.2007 18:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!