Bu Bir Düğün Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Bu bir düğün herkes neşe içinde
Gelin damat köşkü köşe içinde
Üçbeş kişi ayrı meşe içinde.

Gözleri memet'e takılmış gitmiş
Ölmeden ağıtlar yakılmış gitmiş.

Davul zurna ortalarda dolaşır
Gürültüsü ötelere ulaşır
Bu kötülük insanlığa bulaşır

Kimse farketmiyor burda kalleşi
Halay başı çekiyor kızkardeşi.

Gel vakit git vakit herkes yoruldu
Davullar susunca meydan duruldu
Bir silah patladı biri vuruldu.

Söylendi ahali ağladı kızlar
Bu koca yiğide yürekler sızlar.

Gördüler memet'i dost barışında
Sandılar köylüler toy yarışında
Vurdular yiğidi köy girişinde.

Kan davası denen melânet illet
Kör bir kurşun ile vuruldu memet.

Koç yiğidim alkanlara boyandı
Ana baba buna nasıl dayandı
Bu cehâlet gel gör ,ayan beyandı

Vurulsun davullar ağıt yakılsın
Kanlı gömlek direklere takılsın.

Sözüm ona bu cehâlet bitmeli
Ocaklar sönmeden baca tütmeli
Mert dediğin hiddetini tutmalı

İnsânda insana has özelikler
O zaman yaşanır tüm güzellikler.

Yaşanmış bir olay bu resmettiğim
İsimler hayal burda bahsettiğim
İnsana nasihâttır kastettiğim

Bir duânız olsun kardeşinize
Sezâi duâda her birinize.