Bu Bir Bilinç Şiiridir Şiiri - İpek Yıldız

Bir an ki, zamanın ipeksi perdesi aralandı
Ve ruh, bir göl yüzeyinde yansıyan hayalet gibi
Kendi derinliklerine doğru sessizce salındı
Düşüncenin kıvrımlı yollarında bir anlık tecelli
Hatıraların soluk gölgeleri dans ediyor şimdi
Bir yaz yağmurunun ardından kalan ıslak toprak kokusu
Kaybolmuş bir şarkının melankolik nağmesi içimde
Ve bir çocuk gülüşünün zamansız yankısı
Uzun boylu bir siluet beliriyor, gölgeler arasından süzülen
Mavi gözlerinde bir ürkeklik, dünyaya yabancı bir bakış
Sevilmekten korkan bir kalbin ağırlığı çöküyor omuzlarına
Yakınlığın sıcaklığı onu ürkütüyor, bir bilinmezlik gibi.
Kelime, bir kelebek kanadında titreyen bir ışıltı
Anlamın labirentlerinde kaybolan bir fısıltı sadece
Zihin, sonsuz bir oda, duvarları hayallerle sıvalı
Her köşe başında yeni bir duygu, bir başka hikaye
Saatlerin tik takları siliniyor bu içsel yolculukta
Geçmiş ve gelecek, "şimdi''nin bulanık aynasında birleşiyor
Ben, bu akışın ortasında, bir yaprak misali savrulmakta
Bilinç denizinin derin sularında kayboluşumun sessiz çığlığında
Bir bakış, bir dokunuş, bir ses... hepsi bir anda beliriyor
Sonra yine o tarifsiz boşluğa karışıyor yavaşça
Belki de bencilliğin ince zırhı sarıyor benliğini
Ve bir kadının gözlerinde bıraktığı hüzün, bir gölge gibi peşinde
İncitmenin pişmanlığı, ruhunda kapanmayan bir yara
Bir başka siluet beliriyor şimdi, kararlılıkla çizilmiş hatları
Bir zamanlar sevgiyle bakan gözlerinde, affetmez bir ifade
O erkeğin hayali geçiyor zihninden, bir zamanların sıcaklığıyla
Ama şimdi o sevgi, katı bir "hayır"a dönüşmüş dudaklarında
Kendi iç dünyasının labirentlerinde kaybolmuş, kendi gerçeğini arıyor
Ruh, kendi labirentinde kaybolmuş, gerçeği arıyor
Ve bu arayış, sonsuzluğa uzanan bir bilinç rüyası yalnızca