Bu Bilmem Kaçıncı Söz Şiiri - Emre Doğan

Bu bilmem kaçıncı söz,
Kaçıncı sigaranın dumanında boğulan yalvarış,
Sana varmayacak olan ellerimin titreyişi.
Gidiş gelişlerin olmadığı bir vadide akıyor zaman,
Durdurabilmek için yolu arıyorduk,
Önce ben,
Sonra sen vazgeçtin.

Bu bir hikâye olsa ve ben yazsam,
Silgiyi daha çok kullanırdım,
Hepsini sıcağa ulaştırmak için,
Kalemin darbesinden sakınırdım.
Narince çizebiliyorduk,
Karalamayı kim çıkarttı?
Önce ben,
Sonra sen noktayı koydun.

Aldattık birbirimizi,
Beni sen, seni ben.
Gürüldeyen nehirlere set olmak gibiydi bu çabamız,
Sevgimizi soldurmak gibi.
Başardık, öldürdük kalblerimizi ve,
Daha yol çıkmadan,
Yolcuyduk çoktan.