Bu bi aşk hekayesi Şiiri - Yusuf Tuna

Seni gördüğüm zaman gız kapıya,
Görmek için goşuyodun aşamla.
Üsdüne bi şe almamışdın güya,
Soğuk deye üşüyodun aşamla.

Saklıcana varıp yanında bidsem,
Senile buluşamadım ne edsem?
Senin yanına varam deye gedsem,
Damdan öte aşıyodun aşamla.

Gız gülmeyi unutduydun gülmesem,
Sen üzülyodun yanına gelmesem.
Geriden geriye bi denem desem,
Sevincinden coşuyodun aşamla.

Senin için gaynardı benim ganım,
Senile gonuşmak isterdi canım.
Garanlık gecede ay gibi benim,
Hu gönlüme ışıyodun aşamla.

Sizin eve sanki hızmatcı olup,
Gelsin deye bene bi habar salıp.
Her gün eline su desdisi alıp,
Sen eve su daşıyodun aşamla.

Bi gün seni beklerken sokdu arı,
Guş yedi tarlayı galmadı darı.
Bene laf söler idi anan garı,
Sen kenarda şişiyodun aşamla.

Daha sen guşluk vakdı yemek yerken,
Sene sabala el sallardım erken.
Bene şöle hava atacan derken,
Damdan aşşa düşüyodun aşamla.

Bene gülecen deye yere yatıb,
İki de bi pişen aşa su gatıb.
Bubandan yedim daya hatırlatıb,
Sen yaramı deşiyodun aşamla.

Beni görmesen canın sıkılıyo,
Üzüntüden hep gözlerin doluyo.
Bilmeyon sene bi şeler oluyo,
Torpakları eşiyodun aşamla.

Yusuf nerdesin deye bene sarıb,
Bene gızma hindi gibi gabarıb.
Ben gelir isem gurt gurt gubarıb,
Sultan gibi yaşıyodun aşamla.