Bu Benmiyim Benmiyim Gerçekten

benmiyim bu gerçekten
susmak içimi yakarken böyle dili bağlı bekleyen
gönlümde fırtınalar koparken etrafa gülümseyen
yalandan nefret ederken hergün aynı yalanı söyleyip
halimi her sorana iyiyim diyen
seni soranlara ise yaşadığını bile bile öldü diyen
benmiyim bu benmiyim gerçekten
hayata tutkuyla bağlıyken
şimdi insanlardan kaçıp darağacına seçen
yaşamak için binlerce sebep sayarken
ölümün soğuk koridorlarında yalınayak yürüyen
yaşadığım şehirde karış karış dolaşmayı çok severken
şimdi sokaklarını görmekten nefret eden
benmiyim gerçekten bu benmiyim
tutkunluğum,savaşçılığım dilden dile dolaşırken
senin gidişine sessizce boyun eğen
her sabah gözlerimi açar açmaz sen
hayatımda olduğun için şükrederken
her sabaha bu günde ölemedim diyen
benmiyim bu benmiyim gerçekten
sesini duyduğumda içim ürperirken
kulağımda inleyen sesini susturmak için
sağır olmak isteyen
gözlerine bakarken içim titrerken
göz göze gelmemek için kör olmayı isteyen
benmiyim bu benmiyim gerçekten
yağmur altında yürümeye bayılırken
düşen her yağmur damlasına küfreden
aldığım her nefeste sen varsın diye
tüm havayı çiğerlerime sığdırmaya çalışırken
ölümlerin en sessizi boğulmayı tercih eden
benmiyim gerçekten bu benmiyim