Bu Benmiyim Şiiri - Meral Karabulut

İçimin çığlıklarını duyuyorum
Yenilgimin çığlıklarını
Güçsüzlüğüme kahrediyorum
Acım gözyaşlarımla dökülüyor
Avazım çıktığınca bağırıyorum
Neye niye yararsa
Yüksekten boşluğa düşercesine
Tutunacak yer arıyorum
Sessiz çığlıklar atıyor kalbim
Yenilmişliğime kahrediyorum
Sensizlik halka halka büyüyor
Çaresizlik ayaklarımda pranga
Bağırmak istiyorum sesim çıkmıyor
Öylesine dik yokuşlardayım ki
Öylesine olmazlarda
Öylesine tutsak öylesine çaresiz
Bu korkak bu yitik bu güçsüz bu biçare
Kendi çizdiğim kader mi Benmiyim