Uçurtmamın ipini tutar gibi tuttum
Şu koca hayatı bir ucundan
Ellerimle sımsıkı sıkıca
Bazen ellerim de izi kalsa da
İyice kavradım
Hep biraz daha dedim
Az kaldı mutluluğa
Az kaldı huzura
Biraz daha yüreğim
Sabret dedim.....
Uçurtmam uçardı gökyüzünde
Bende koşardım peşinde
Koşardım yorulmadan
O nereye giderse bende oraya
Gözlerim hep gökyüzünde
İzlerdim durmadan
Gökyüzü ayrı güzel
Uçurtmam daha güzel
Bazen düşerdim taşlara takılıp
Dizlerim kanardı yara olurdu
Ama yine kalkardım
Daha bir hırsla
O benim uçurtmamdı
En güzeliydi
Bu benim hayatımdı
Yenisi yoktu....
Uçurmamın gökyüzünde süzülüşü gibiydi
İhtişamı hayatımın bulutlar arasında
Bazen rüzgarlarda savrulurdu
Bazen ıslanırdı yağmurlarda
Bazen de takılırdı ağaçlara
Çözülmesi zor düğümler olurdu
Çözmeliydim çözülmeliydi
Başka hayatım yoktu
Biliyordum
Yenisi alınacak
Çözülmesse düğüm koparırdım
Çıkartıp atardım aradan
Olumsuz anılarım gibi
Yeniden bağlardım ipini
Uçurtmamın
Tekrar uçardı gökyüzünde
Bağlardım ama her seferinde
Biraz daha kısalırdı uçurtmam
O kadar yükseklere çıkamazdı
Biraz daha yaklaşırdı bana
Kocaman gördüğüm hayatım
Çok kocaman değildi artık
Bazen ters rüzgarlara takılınca
Düşerdi yerlere o güzel uçurtmam
Parçalanırdı
Telaşla koşardım gözlerimde yaşlarla
Tekrar onarırdım her yerine ayrı bir yama
Ayrı bir desen koyarak
O eski ihtişamı kalmazdı belkide
Ama o benim uçurtmamdı
Benimdi
Yinede en güzeliydi
Yine uçabiliyordu göklerde
Yine her rüzgarla dans edebiliyordu
Benim uçurtmam
Bu benim hayatım
Parça parça olsada
Bin yamalarla dolu olsada
Gökyüzüne aşık
Benim yüreğim..
Tıpkı uçurtmam gibi.....
Kayıt Tarihi : 16.5.2015 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
BU BENİM UÇURTMAM Uçurtmamın ipini tutar gibi tuttum Şu koca hayatı bir ucundan Ellerimle sımsıkı sıkıca Bazen ellerim de izi kalsa da İyice kavradım Hep biraz daha dedim Az kaldı mutluluğa Az kaldı huzura Biraz daha yüreğim Sabret dedim..... Uçurtmam uçardı gökyüzünde Bende koşardım peşinde Koşardım yorulmadan O nereye giderse bende oraya Gözlerim hep gökyüzünde İzlerdim durmadan Gökyüzü ayrı güzel Uçurtmam daha güzel Bazen düşerdim taşlara takılıp Dizlerim kanardı yara olurdu Ama yine kalkardım Daha bir hırsla O benim uçurtmamdı En güzeliydi Bu benim hayatımdı Yenisi yoktu.... Uçurmamın gökyüzünde süzülüşü gibiydi İhtişamı hayatımın bulutlar arasında Bazen rüzgarlarda savrulurdu Bazen ıslanırdı yağmurlarda Bazen de takılırdı ağaçlara Çözülmesi zor düğümler olurdu Çözmeliydim çözülmeliydi Başka hayatım yoktu Biliyordum Yenisi alınacak Çözülmesse düğüm koparırdım Çıkartıp atardım aradan Olumsuz anılarım gibi Yeniden bağlardım ipini Uçurtmamın Tekrar uçardı gökyüzünde Bağlardım ama her seferinde Biraz daha kısalırdı uçurtmam O kadar yükseklere çıkamazdı Biraz daha yaklaşırdı bana Kocaman gördüğüm hayatım Çok kocaman değildi artık Bazen ters rüzgarlara takılınca Düşerdi yerlere o güzel uçurtmam Parçalanırdı Telaşla koşardım gözlerimde yaşlarla Tekrar onarırdım her yerine ayrı bir yama Ayrı bir desen koyarak O eski ihtişamı kalmazdı belkide Ama o benim uçurtmamdı Benimdi Yinede en güzeliydi Yine uçabiliyordu göklerde Yine her rüzgarla dans edebiliyordu Benim uçurtmam Bu benim hayatım Parça parça olsada Bin yamalarla dolu olsada Gökyüzüne aşık Benim yüreğim.. Tıpkı uçurtmam gibi..... FAZİLET ÖZCAN
Parça parça olsada
Bin yamalarla dolu olsada.... Evet ne olursa olsun hayat bizim içinde yaşama umudu olduğu sürecede bizim kalacak yüreğinize sağlık kutluyorum şiirinizi ve de sizi sevgi ve muhabbetle
Ters esen bir rüzgarın özene bezene hazırlanmış, süslenmiş...bir süredir nazlı nazlı salınanan uçurtmayı yere vurması gibi hayat bizi savurur bazen...
Yılmaz kararlı olan insan... Nasıl uçurtmayı hasarlarını gidererek tekrar gökyüzüne salarsa, hayatına da tekrar yön verebilir... şairin dediği gibi olumsuz anıları uçutrmanın ipindeki gibi düğümleyip yok sayabilir, hayatını yeniden kaldığı yerden sürdürebilir...
Bir hayat uçurtmayla çok güzel özdeşleştirilmiş şiirde... Kutlarım Fazilet Hanım.... Sevgilerimle....
BU BENİM UÇURTMAM
Uçurtmamın ipini tutar gibi tuttum
Şu koca hayatı bir ucundan
Ellerimle sımsıkı sıkıca
Bazen ellerim de izi kalsa da
İyice kavradım
Hep biraz daha dedim
Az kaldı mutluluğa
Az kaldı huzura
Biraz daha yüreğim
Sabret dedim.....
Sadece bu kadarı bile hayatınızla uçurtmanızın benzerliğini ortaya koyuyor. Bazen eşyalar ne çok benzer sahiplerine veya onların kaderlerine. Ya da kaderleri eşyalara...
KUTLUYORUM FAZİLET HANIM. İÇTENLİKLE...SEVGİLER..
TÜM YORUMLAR (20)