Ruhuma illham gelsede
Gönül yazmayı sevsede
Yaşım yüz'lere ersede
Bu benim son şiirimdir
Defter elime yapışsa
Kalem yaz diye bakışsa
İkisi benle çakışsa
Bu benim son şiirimdir
İsyan etse acılarım
Beynimdeki sancılarım
Yalvarsada yazılarım
Bu benim son şiirimdir
Sevdam çiceği çürüse
Üstünü hazin bürüse
Aşkım üstüme yürüse
Bu benim son şiirimdir
Ölüme dermanım olsa
Dirime fermanım olsa
Dört mevsim harmanım olsa
Bu benim son şiirimdir
Dost yoluma halı serse
Milyon'lar, milyarı verse
Dünyam, ahret cennet dese
Bu benim son şiirimdir
Mejnun gibi arasamda
Kerem gibi sararsamda
Kömür olup kararsamda
Bu benim son şiirimdir
Anam, babam dirilsede
Gençliğim tekrar gelsede
Yollarıma serilsede
Bu benim son şiirimdir
Etsem feryat çağırımı
Dertler yaksa bağırımı
Çeksem arzu kahırımı
Bu benim son şiirimdir
Dostlarım hep düşman olsa
Düşmanlarım pişman olsa
Dillerim ilhamla dolsa
Bu benim son şiirimdir
Zalimler mazlumu dövse
Zulümle öldürüp, sövse
Dünya tersinede dönse
Bu benim son şiirimdir
Başıma silah dayansa
Vucudum kana boyansa
Yüreğim kor olup yansa
Bu benim son şiirimdir
Yarenim beni atsada
Beş, on kuruşa satsada
Nice sürüye katsada
Bu benim son şiirimdir
Der hazani bu kararım
Olsa ruhuma zararım
Belki özlem'le ararım
Bu benim son şiirimdir.
(h.hazani)
Kayıt Tarihi : 25.4.2024 18:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözün özünden dokunuslar siir kitabimdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!