Şimdi siyah beyaz filmler gibiyim.
Özlemler, hayaller veda makamı.
Şarkılarda yok artık adın,
Göğünü yitirmiş kuşlar gibiyim.
Neresindeyim kuramadığım dünyanın.
Ne sana ah etmeye hakkım var,
Nede boşuna tüm yazmalar.
Bana bahar gerek, çok üşüdüm.
Herkese yettim de, kendime geç kaldım.
Daha yazacaklarım son bulmadan.
Birkaç güne sinemi yarıp bakacaklar.
Kırgınlıklarım, kızgınlıklarımı, acılarımı
Tam vazgeçmişken her şeyden
Hayata pes ettiğimi anlayacaklar.
Şimdi çalınan başka şarkı.
Sözler anlamsız belki.
Her gidişin bir hikayesi olurmuş.
Usulca içime süzülecekler
Ne eylül ne hazan
Alın yazımmış soğukluğu sarmalayan
Herkes bir şey desede ayrı ayrı
Bu benim şarkım
Herkesin dili dönmez söylemeye
Yalnız kalan kalpler bilir bilirse.
19.11.2021
Fikret Çarkçı
Kayıt Tarihi : 21.11.2021 20:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!