Bu Benim Kızım Şiiri - Ruhsel Barışçimen

Önce bende can'dın
Beklenen gün geldiğinde
Canım oldun! ..
Nasıl da güzeldin
Bakmaya doyamazdım.
Tanrım elinde kalem
Her bir noktasını
Özenle çizip, renklendirmişti sanki.
Göğsüme yatırıp
Minik ellerinin arasına
Parmağımı sığdırdığımda
Öyle güven ve huzurla uyurdun ki...
Ya ilk hastalanışın
Deliye dönmüş, kaybediyorum sanmıştım.
Ninnilerle, şarkılarla
Kaç geceler uğurladık senle.
Ahh... diyordum!
Bir emeklese, yürüse....
İlk adımın hala gözümde
Üstünde sarı elbisen vardı
Papatyam bana üç-dört adım atmıştı.
Saatler, günler,aylar derken
Okullu oluvermiştin birden.

Seni balkonda bekliyordum
Servis araban gelip kapı açıldığında
Ben Emre Kaya'ya aşık oldum
Anne diye nasılda bağırmıştın...
O minik ellerinde kalem
Yazılar yazıyordun,
Minik kartlara >diye...
İlk okul, orta okul derken
lise yıllarında
Akşam üstü çayı koyup
Gelişini beklerdim hep.
...
O gün en sevinçli günümüzdü
Ünüversiteyi, istediğin yeri kazanmıştın.
İçimizin bir tarafıda buruktu ama
Konya 'ya gidecektin zira.
Asla o sahne gözümden gitmeyecek
Yurdun camından bize el sallayışın...
seni bırakıp geri dönüyorduk
otobüs hareket ettiği an
İnip sana koşmak istedim.
Sanki canımı sökmüşlerdi
Öyle canım yanıyordu ki
Şu an bunları yazarken bile
Gözlerim sel gibi, o anı hiç düşünme...
Geçmez dedim dört sene,
Asla geçmez! ..
Ömürler geçiyormuş, işte bu da geçti...
Şimdilik hasret yollarımız yok
İnşallah ta olmaz diyorum
Ama kendimi kandırıyorum
Tayinin çıkıp uzaklara gideceksin diye
Şimdiden hasretliğin burukluğunu yaşıyorum.
Ahh benim Hiç bir şeye değişemeyeceğim Canım
Kıyamadığım gül baharım
Bir gün gelecek kısmetse
Gönlünün baharına
Beyaz tüllerle uğurlayacağım seni.
Sakın uzaklara uçma emi...
Bilirsin beni
Sonra her şarkımızda ağlar dururum.
.......
Yüzünün berraklığı, ipekliği
Ruhuna yansımış kızım,
Şimdi artık > o benim.
Bu yaşattığın en güzel sevgiler için,
Kazandığın bu güzel kişiliğin için
Sana minnettarım.
Sana her baktığımda
İçimden gururla hep şunu diyorum
>
SENİ SEVİYORUM! ...