Bu benim kaderim Şiiri - Recep Altunkaynak

BU BENÌM KADERÌM
Fırtına gibi coşkun ve hırçınım
Ne tutunacak dalım ne gidecek yönüm var
Arsız bir yürekteyim darma dağın bedenim
Bu benim kaderim daralan bir canım var

Çektiğim her çilemde zirveyi gördüm
Öldüm öldüm dirildim hepten gömüldüm
Dalından kopan yaprağa döndüm
Bu benim kaderim kuruyan bir halım var

En yakın dostlarım düşmanım oldu
Yarınlar karardı umutlar soldu
Özümde ki saflık soldu kayboldu
Bu benim kaderim bitmeyen bir acım var

Menfaat uğruna pazar pazar satıldım
Koskoca bu dünyada zindanlarda tutuldum
Hatırlayan yok beni hep unutuldum
Bu benim kaderim bitmeyen bir çilem var

Garipler dergahında ön safta durdum
Sokaklarda gecelerde kendimi buldum
Kaybettim ben beni kendimden oldum
Bu benim kaderim bitmeyen bir hilem var

Recebim ne umdum ne geldi başa
Īsyan etmen küfretmem töbe ve haşa
Haktansa razıyım gelen her taşa
Bu benim kaderim bitmeyen bir çilem var
Recep altunkaynak