Bu Benim İşte Şiiri - Jale Keskin

Katıksız bir Türkmen kızıyım ben
Mart ayının tam ortası,
Ağlamışım dünyaya
Sanki....
Susmamacasına.
Dedem Cabbar,
Nenem Zeynep
Görmedim bir kez olsun,
Bu dünyada.
Babam hep iyi insan temsili
Anam desen
Demezsin ağa kızı
Engin bir derya..
Beş kardeşin dördüncüsüyüm
Babadan verilen öğüt;
Hep oku...
Al ekmeği ele
Verme onurunu
Hiç kimseye...
Eğme boynunu namertlere
Düşkün insana aç gönlünü ekmeğini
Ama ….
Cahille etme kavga…
Arama üçü beşi
Kaybetsen de anlık olsun
Cimrinin arkadaşlığı..
Kocaman bir yürekle yetiştirildim
Sevgi dolu...
Sığdırdım dünyayı kalbime
Yalansız riyasız!
Katıksız çoğaldım büyüdüm
An geldi kırıldım,
Gün geldi döküldüm,
Zamansız incindim,
Çokcada sustum! ! anlayana..
Gün geldi ezildim.
ama........
Ezdirmedim Onurumu!
gün döndü, dönüştü...
ben asla dönmedim.
sonunda.......
Hayatın yaşanarak öğrenilebileceğini
Yaşayarak öğrendim…

Soyum Türkmen lakabım Durmuşoğlu Mustafa Kızı Jale Şengül.