Hüzün kokar benim dünyam.
Baharim bile hüzündür benim.
Güllerim hüzünlü acar,
Elime degil yüregime batar dikenleri,
Sararıp solar erkenden baharimin gülleri.
Sonbahar gelir aniden.
Hüzünlüdür duruşum,
Hüzünlüdür bakışım,
Gözlerim gülmeye calışır,
Yüregim ağlıyorken..
Hıckırıklarımı duyamaz kimse,
Sahte kahkahalarım cınlar,
Hıckırıklarımı duymak istemeyenlerin;
Kulaklarında....
Hüzün kokar benim dümyam.
Bende hüzün kokarım,
Dünyaya hüzünlü gözlerimle bakarım...
Kayıt Tarihi : 3.5.2014 21:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melek Tiryaki](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/03/bu-benim-dunyam-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!