Bu Benim Derdim Şiiri - Murat Işık

Kimine bir lokma düştü kimine kocaman fil
Öyle günler olduki susuz kaldım aç sefil
Aklıma bile getirmedim ne kredi ne kefil
Para bilmedim ben başkasını pul bildim.

Bazen yağmur düştü üzerime gün oldu ayaz
Kışa döndü her mevsim, ben bekler iken yaz
Üşüdü tüm iliklerim donmaya kalsa biraz
Kömür bilmedim ben başkasını kül bildim.

Gün oldu eğlenceye, düğüne düştü yolum
Bazen de oyuna halaya kalkmıştır kolum
Dünya zevkeleri ile dolsa hep sağım solum
Toy bilmedim ben başkasını zul bildim.

Gün oldu çıplak kaldı uluorta bedenim
Kavruldu güneşte, yaralar kapladı tenim
Gölgesi duvarlara, cama düştü mahremin
Örtü bilmedim ben başkasını tül bildim.

Ellerinde melhemler koşup geldi onlarcası
Buna melhem işlermi bu bir yürek sancısı
Ah vah edip üzüldüler komşusu yabancısı
Dost bilmedim ben başkasını el bildim.

Neler görür ne yaşarım bilsen geçen günümde
Ne ufuklar açılıyor bazen gözüm önünde
Pusulamı parçaladım, gitmem onun yönünde
İz bilmedim başkasını çıkmaz yol bildim.

Murat Işık derki; Susun! Bu benim derdim
Ben ömrümü, aklımı alan o yare verdim
Lafımı tüketseydim burdan çeker giderdim
Söz bilmedim başkasına, sana bir kaç dil bildim