Bu Benim Çaresizliğim Şiiri - Sezai Özen

Çıkarmıştım oysa güneşe her şeyimi
Her taraf yara bere
Siyahın en karasında yürek
Nedense bir o kadar da ürkek
Param parça olmuştu sensizlik
Duymadın
Durmadın
Ardına bile bakmadın
Gidersem azalırsın sandım
Azaldın sandığım anlarda arttın
En olmaz yaraları kanattın
Ne mümkün sana değil hasretine sarıldım
Bu benim çaresizliğimdi
önümden gelip geçen
Bu benim çaresizliğimdi yol alan
Cam kırığı döşeli koridorlarda

Vurgun,
Vurgundu aynadaki yüz
Musluktan akan su camdaki kuş
Sende de merhem yokmuş yaralarıma
Ben sevmedim oysa seni hatırlatırım
Ülkene düşmüş bir şehirdim
Yoksul mahallelerinde aldığım nefes
Gariban evlerinin duvarlarındaki heves
Kıyamet prangaları eskittiğim kafes
Hangi dua?
Hangi söz?
Hangi yürek taşır seni benden başka?
Hangi kul bilir gönül nikahımızı?
Hangileri şahitlik yapar duyduklarına?