Memur bir ailenin
Çelebi cocuğuydum
Kiminden dayak
Bazende cimdik yedim
Karanlık odanın yer yatağında
Kahvaltıyı unutmuş gibiydim
Severdim top oynamayı
Yırtık bir iskarbin
Bağcıkları telden
İlk gurbet acısı
Ne yazık ki bizim köyden
Şansımdan kıl payı
Kazanmıştım yatılıyı
Nede büyük söz ettim
Hiç evlenmem diye
Oysa hemen vuruldum
Kapıdaki dilbere
Kime dostum dediysem
Çektirdi hep cefa
Aldı paramı etti sermaye
Bana geldi ceza,o sürdü sefa
Limana yaklaştı gemi
Bu son seferim dedi
Hayır etmedi nasihat
Ders vermedi musibet
İşte hayat felsefem
Sen devam et ben inecem
Kayıt Tarihi : 22.3.2007 11:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!