Ev denilen bir kafeste
yaşıyorum.
pencereden bakıyorum
Çimento duvarları
Kapalı pencereler görüyorum.
Bahçe kalmadı
Çiçek kalmadı
Bülbül kalmadı
Kuş şarkısı yok.
Hıçkırık çığlıklarım
Duvarların arasında kayboluyor
yalnız kaldım
Bir sürü ölüm şarkısının ortasında.
Silahlar şarkı söylüyor
Ve ölümü getiriyorlar.
Bu benim
Modern adam .
Kayıt Tarihi : 11.11.2023 12:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!