Bu benem hâllerim böyle acaip.

Bu benim hâllerim böyle acaip,
Sonunda bir şekil alır mı bilmem?
Perişan başlayan,mamur bitmezmiş,
Ezilenden gülşen olur mu bilmem?

Ne baharda gül derdim ellerim ile,
Ne gönlüme,tuzak kurdun zülfün telinle,
Hayatım orta yerde zikzak helinde,
En sonun da doğru kalır mı bilmem?

Ne dört mevsim yaşadım,ben dolu dolu,
Ne gönüller fethettim,ben deli deli,
Hayat dedim bir problem besbelli,
Sevgilim kadrimi bilir mi bilmem?

Her gün yangın yeri,oldu yüreğim,
Sanki meşe kor'u oldu yüreğim,
Daha açılmadan soldu yüreğim,
Buz gibi soğukluk bulur mu bilmem?

Siyah bir tablodan ibaretim ben,
Kaynayan bir kazan ben denen beden,
Size bir vasiyet,şu yanan tenden,
Sizler nasihatım alır mı bilmem?

Ömer Çetinkaya ufuk açınca size,
Peş peşe dertleri gelince söze,
Bir gün gerçeklerle gelsen yüz yüze,
Benim gibi şok'e olur mu bilmem?

06.06.2006