Bu Beden Yoruldu Şiiri - Müzeyyen Yavuz

**
Asi yüreklim
ben seni bir ömür
kalbime gömeceğim
Yürek sızım
sen beni duymuyormusun ?
artık bu kalp yoruldu
sen bunu bilimiyormusun !
**
Yoruldum ben hayat,
Hemde pek çok yoruldum
Önce çocukluğumu,
Sonra düşlerimi aldın elimden,
Koydun boynu bükük
Gurbet ellerde.Yitik umutlarım,
Bende sevilseydim,bende sevseydim
Sevdiğim kadar,
Uğruna canımı verecek kadar.
**
Sevmekten korkuttun.
Aşk'tan korkuttun
Boşa geçti gitti
Gençlik yıllarım,
Sanki hiç yaşamadım
Koyduğun engelleri
Atlayıp aşamadım
**
bu beden yoruldu
nefes alacak
mecali kalmadı artık
bu Asi kız son deminde
Sevdiğim
seni sevmek ne zormuş
can benden gitmeden,
selam okunmadan yetiş.
seni kalbime gömeceğim
**