Bu Bayram Şiiri - Abbas Paksoy

Bir bayram geldi, aylardan Kasım.
Bu bayram; Gezem dedim, dost, hısım.
Dost bildiklerim, olmuşlar hasım.
Çok afat gördüm, bende bu bayram.

Bayram için, evden çıktım yola.
Direndim, ayağa, ele, kola.
Düştüm böyle, per perişan hala.
Çok afat gördüm, bende bu bayram.

Köyümde uğradım, ilk hışıma.
Nasıl güvendim, öz gardaşıma.
O da, çuval geçirdi başıma.
Çok afat gördüm, bende bu bayram.

Dolandım vardım, avrat köyüne.
Düştüm, celebelerin eline.
Bir çelmede, orda yedim yine.
Çok afat gördüm, bende bu bayram.

Bayram görmeden, geldim evime.
Kapımı açtım, göçmen geline.
Dilleri; Dilim dilim, diline.
Çok afat gördüm, bende bu bayram.

Dertlerimi, içime dökerim.
Böyle hayatı, kökten sökerim.
Paksoy’um, durmaz çile dikerim.
Çok afat gördüm, bende bu bayram.