Bu bayrak Şiiri - Orhan Çevik

Toprak; ufalanınca zerre olur.
Alırsın su katarsın, kerpiçten ev olur.
Ateşe bırakırsın yanar, çanak olur.
Güneş görür, bitkilere can olur.
Şehadet edersin, battaniyen olur.
Vakit olur, kum terazinde akar iken zaman;
Üzerinde binlerce can’a yurt olur.

Can verilir üzerinde; vatandır toprak,
Fışkırır yerden naaşlar bir avuç için.
Atımın altına örmüşler bir nal
Dövmüşler demiri kızgın ateşlerde
Zırh kuşanmış özgürlük koşar; dört nala.
Ya bismillah! deyip okunur ardı bir sela.
Kısık seslerin hücumudur, bu taarruz.
Zelzele olur, cihan altı kaynar, üstü fışkırır.
Dudaklarına değmiştir şerbetin tadı
Er yiğit hesabı kılıçlar kuşanılır,
Bize kutludur bu dava; şimdi davranılır.
Bir nidadır ki; volkan gibi patlar mahşer!
İşte! bir nefeste, gökte görülür beşer.
Sana inanmışların adıdır; o kutlu sancak
Dalgalansın elinde daima; ay yıldızlı bu bayrak.