Bu Bayrak Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Bin yetmiş bir, yolu açan Alpaslan.
Geldikçe bu bayrak göklerden inmez.
Hilal uğruna can veren kız kızan
Güldükçe bu bayrak göklerden inmez.

Elde pusat, dilde tevhidi kelam.
Ölüm emri veren mehteran olsam.
Şüheda topraktan yiğide selam.
Saldıkça bu bayrak göklerden inmez.

İlk bayrak dikilmiş mutlu söğüde.
Analar kut vermiş kutlu yiğide.
Bizden selam olsun atlı yiğide.
Aldıkça bu bayrak göklerden inmez.

Bir fırtına kopar dağ gelir düze.
Yağmur olur Güler hep yüzümüze.
Çağlayan ırmaklar engin denize.
Doldukça bu bayrak göklerden inmez.

Sarsılmaz bu güç, bu iman sarsılmaz.
Can bedenden çıkar bayraksız olmaz.
Hilal seher vakti dört rekat namaz.
Kıldıkça bu bayrak göklerden inmez.

Dağ başından diktir bizim başımız.
Dünyaya eşittir bizim yaşımız.
Mezara dikecek bir tek taşımız.
Oldukça bu bayrak göklerden inmez.

Türkün ayak sesi inletirken arşı.
Silahlar çekilir moskofa karşı
Mehteran elinde ilk hücum marşı
Çaldıkça bu bayrak göklerden inmez.

Türk bayraksız olmaz, hiçte olmadı.
Hak yolunda ölümden geri durmadı.
Anadoluda bir tek vatan evladı.
Kaldıkça bu bayrak göklerden inmez.

Savaş meydanında yalnız kalsak.
Senin uğruna bu yolda yok olsak
Vatan diyebilecek bir karış toprak.
Buldukça bu bayrak göklerden inmez.

AKÇA orduya yaz bu son seferi.
Hak nasip eyledi Türk'e zaferi
Meydana çağrılan yaşlı neferi.
Öldükçe bu bayrak göklerden inmez.