Bu Baharda Yoksun Şiiri - Erdal Ebem

Gül yüzlüm, mor menekşem,
Derdime dermandır aşkın.

Hasretinin sancısından,
Gündüzüme karanlıklar,
Bağrıma kara kara sancı düştü,

Mevsimlerden bahar oldu
Sense açmadın bahçemde,
Ne bir işaret nede bir iz var,
Sensiz baharıma don düştü

Poyrazlar esti üzerime
Kurudu dalım yaprağım
Ne bir damla su kaldı
Nede yeşeren bir ağaç
Bu senede gönlüme çoraklar düştü.

Gül yüzlüm, mor menekşem
Derdime dermandır aşkın,

Gel artık yetmez mi bu zulüm
Daha ne inat ederisin,
Eridim bittim ne olacak bu halim
Her gün düşünmekten gül yüzünü,
Yüreğime hüzünler düştü,

Her yıldız kaydığında,
Beynimde darbelerin izi kaldı,
Hastane bahçesinden güvercinler uçarken,
Bana bir mektup, bir acı kaldı,
Acı haberini getirmesin kimseler,
Dayanmaz gayri bu can,
Bana sağlam tas tamam gel,
Seni öyle yarım görmeye
Dayanamaz gayri bu can,

Göz göre göre eridin, bittin be gülüm
Aşkım yetmedi seni diriltmeye,
Her gün kabrin başında ağlamaktan
Benimde saçlarıma aklar düştü,

Erdal EBEM
25.04.2007