Üzerindeki eski kıyafetleri yıllardır okunmamış kitaplar gibi toz içinde, vücudunun parçası haline gelmiş, aksak bacağına yaverlik eden yorgun ve titrek ellerinin tuttuğu bastonuyla yanına bir ihtiyar yanaştı.
-Hayırdır evladım,kimi yolcu ettin? Kız meselesi mi yoksa?
-Boş ver be amca.
-Peki, keşke sen de boş versen. Üzgün görünüyorsun da, merak ettim.
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta