Bu Ayrılığı Sen Seçtin

BU AYRILIĞI SEN SEÇTİN

Bu ayrılığı bil ki sen seçtin,
Sen zaten beni hiç haketmedin,
Usulca çıkıverdin hayatımdan,
Sessiz ve bensizce gittin işte,
Gittin gitmesine ama,
Yüreğinde kopan fırtınaları dindiremedin,
Kaç defa baktın ardından,
Saymadım, sayamadım,
Sende biliyordun,
Sende seviyordun,
Kabul et işte...

Ardından boynu bükük aksa da gözyaşlarım,
Yenilmem yokluğuna,
Bu gönül neler yaşadı ah bilsen!
Güçlüyüm elbet bunu da atlatırım,
Kahvenin kırk yıl hatrı gibi benimle tüm dostlarım,
Oysa sen, sen,
Yapayalnız ve kimsesizsin,
Bırak beni, bırak, düşünme bile!
Sen kendine dikkat et şimdi...

Evet seninle birşeyler yaşandı,
Kabul ediyorum,
Ne güzel ne de kötü bir anıydı,
Belki de hepsi mutlu bir aşkın tatlı bir rüyasıydı,
Kabul ediyorum,
Senli bir rüya güzeldi,
Ama öyle bir sonla bittin ki;
Kırk yıl geçse de unutmam, unutamam,
Bir kabustun farzet,
Uyandım işte!
Çok geçmeden zaman...

" Hüseyin Kerem Arslan & Elif Okur "