Bu Ay Kış Ayı Şiiri - Yusuf Ter

Bu ay kış
Buz tutacak çörtenler
Köşe başı pencere ağızları
Tahtadan ev serceler
Isınmak için doluşmuşlar
Soba bacasının etrafına
Adam yalnız ısınıyor ateşin karşısında…

Elinde bir kafes
Göç eden kuşlar terk ediyor
Kışı sıcak iklime yol alıyorlar
Bir adam bir eli kafeste
Bir avucunda buğday kırıntıları
Kuş süzülerek konmak istiyor
Gözü aç adam avını yakalamak içinde
İştahla kurnazla kandırmak istiyor…

Bir ceza evi düşün
Birde saksıda gül
Sulamak için
Birde tünel kaçıp kurtulmak
Çiçek mahkum adam kaçak…

Çatlamış yer yüzü
Kalmamış bitki
Kelebekler diyarı
Bir çiçek var kelebek
Açmış kanadını konacak
Kokusuyla uzun yol alacak…

Dağ başında bir çiftlik
Ağaçları kesilmiş
Uzaklarda bir kök kalmış
Dibinden yeni fidan boy vermiş
Köpek su dökmek için
Fidanın dibine suyunu dökmüş
Çiftliğe vardığında yeniden suyu gelmiş…

Hava hafiften kararıyor
İki delikanlı bir kız var
İkide ağaç sevdiklerini
İfade etmek için çizmişler
Kadın iki ağaç arasında gidip geliyor…