Bu Aşkta bitti...! Şiiri - Mehmet Yılmaz

Bitti...
Bitmesi gerekti ve bitti.
Bir aşk nasıl başladıysa öyle bitti.
Bir aşk nasıl acılarla mutsuzluklarla savasmayı öğrendiyse
Bu aşktada kendini gösterdi.

Bu aşkta bitti.
Tamam olmayan bir umudun o sıcak ısığıda söndü...
Yarım kalan bir mutluluğun, diğer yarısıda seninle gitti.
Adını koyamadığım yaşlar dökülüyor gözlerimden
Gene ağlıyorum
Gene ağlıycam
Gene hüzünlenecem.
Ve ben hep yarım bir yanı ezik, bir yani eksik olarak hayata devam edeceğim.

Bu aşkta bitti.
Tıpkı diğerleri gibi.
Tıpkı canı gönülden sevdiklerim gibi.
Gözlerimle değil, yüreğimle sevdiklerim gibi.

Bu aşkta bitti.
Aşksa eğer, artk o da yoktu.
zatensevgi beni hiç bulmamıstı.
Bu uzak sehirlerde ''ben'' diye bir şey yoktu.
Hiç bir zamanda olmamıstı.

Bu aşkta bitti.
Hüzünle, kederle bitti.
Ve içimde anlamsız duyguların dışa vurulmamış sancıları var...
Artık gereksiz bu vurdumduymazlığım..

Gereksiz artık arkandan içli içli bakmak
Ve ardından sessiz sessiz gözyası dökmek...

Bu aşkta bitti.
Sakına bir şey sorma bana,
Ben yokum artık...
Sakına bana gözyaslarımın nedeni sorma,
Anlayamazsın her gece ağlamak nedir..
Geceler o gözyaslarını battaniye altlarına saklamanın nedeni nedir, anlıyamazsın.
Sakına bana niye bu kadar sevdin diye sorma
Beni kendine bağladıktan sonra,

Bu aşta bitti.
Tıpkı ben gibi.
Şimdi denizin ortasında limansız bir gemi gibiyim
Dalgaların savurduğu
Islak şimdi gövdem
Ne rüzgarım var yönümü bulmam için,
Ne de bir umudum var, kıyıya ulaşmak için.

Bu aşkta bitti sevgilim..
Şimdi yüreğimde güvercinler teker teker ucmaa başladı bile,
Yalnızlık sessiz sessiz geldi yine
Ve hayat gene anlamını yitirdi bende.
Bitti bu aşk..
Kaybettim.
(10/10/2004)