Gözlerimde yorgun bir ışık,
Kalbimde solgun bir umut.
Lamı cimi kalmadı artık,
Bu aşkın sonu, sessiz bir veda.
Bir zamanlar parlardı gözlerimiz,
Güneş gibi aydınlatırdık dünyayı.
Şimdi ise gölgeler içinde kayboluyoruz,
Lamı cimi yok, dedikçe pişman oluyoruz.
Belki de aşkın lamı cimi yok,
Belki de umut, son bir kez gülümsüyor.
Gözlerimizdeki yıldızlar sönmüş,
Bir zamanlar parlayan o izler silinmiş.
Lamı cimi yok, dedikçe içimiz yanıyor,
Bu aşkın sonu, sessiz bir veda.
Belki de umut, son bir kez gülümsüyor,
Lamı cimi yok, dedikçe yüreğimiz sızlıyor.
Kayıt Tarihi : 12.3.2024 17:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!