Bu Aşka Mim Koydum Şimdi Mim Vakti

Bu Aşka Mim Koydum,şimdi Mim Vakti

Çiçek gibi kokar hasretin rengi
'Özledim' demenin şimdi tam vakti
Var mı yürek içre özlemin dengi
Bu da, meczûp hâlin şimdi gam vakti

Âh ederken akla düşer Fuzulî
Bilirem aşk azâp, ızdırap âli
Hele aşkın olgun değilse hâli
Canda pişmemişse şimdi ham vakti

Tenle,canım dahi pişer özümde
Harlanmış ateşler kaynar közümde
Can alıcı meşki çalan sazımda
En kalın tellerin şimdi bam vakti

Aşk ateşine düşüp yanıyor gönül
Yandıkça şekere banıyor gönül
Curada şerbete kanıyor gönül
Meğer tezenenin şimdi nâm vakti

Türküler ağlarken kenâre düşer
Gece kâbûsundan gazeller taşar
Kirpik üzerinde hasretler koşar
Gözlerin,hayale şimdi yum vakti

Özlemin hayali kat kat tüterken
Bu gün, yarın deyip, ömür biterken
Tozlar,kumlar,yola tavır katarken
Kurak rüzgârların şimdi sam vakti

Nereden bilecek çöller,bu teni
Bu, dumansız ateş olan bedeni
Gönül illerine bırak gideni !
Tatlı umutların şimdi kâm vakti

Ezelden ebede ,murat almak var
'Gök ekini biçer gibi' dolmak var
Vuslat vakti aşka lokman olmak var
Gayrı,gözden göze şimdi em vakti

Bu gönül kendine dert mi aradı
Aşkın tüfeğiyle menzil taradı
Kalbe mayınları sürüp yürüdü
Sanki bombaların şimdi pim vakti

Patlar aman Allah bir dolu fişek
Bir iz, bir işaret belki bir şimşek
Sadrını yapınca bağrıma döşek
Bu aşka mim koydum,şimdi mim vakti

Mim'in durağına rastladı bu aşk
Aşk odundan ısı alır sırça köşk
Isındıkça, aşkı ediyorken meşk
Hasadı yüreğe,şimdi göm vakti

Dökül yürek dökül ,yaş gibi dökül
Nefes aldıkça aşk, eğilip, bükül
Dahi çabuk, tohum olup da ekil
Bir huşu bir duâ ,şimdi çim vakti

Çimlerde salınsın çiçeğin nazı
Toprağın yağmura bitmez niyâzı
Gökler bile ağlar aşk ile bâzı
Kutlu muştuların şimdi dem vakti

Sen verdin Yarabbi, bu gönlü bana
Müracaat sana dönüş de sana
Gönlümü mest eden dergâhtan yana,
Ey Gülnihâl ! Bahşet şimdi tüm vakti