aşk değil bu
gönül üzgünlüğü
başı belli değil...
sonuysa yokoğluyok...
iyiyi ummaktan doğan bir bıkkınlığın
vahşi hayvanı ortalıkta...
aşkı hali üzere bıraktım bu kez
çünkü biliyorum aşk yarım akıllı
izanı yok
aşk zır deli
kimseye eyvallhı yok ki
dinlesin serilip yattığı yüreği
oysaki yüreğim biliyor sadece şunu ki
bu mevsime çirkin kaçtı bu hal
bu halin rengi tütün rengi
hüzne yakın...
bu hale köpekler bile güler...
uyu sen..
sabahlarını uyandıran tüm kırmızı
horozları boğazladım senin için
gün hep gece sana
gece hep başkalarına yar
hazin olmasa da bu sevdalık
bundan böyle
ben vazgeçmişken
kime kar
ben mi nasılım?
metamorfozdan sonra emeklerine acıyan
bir kelebeğe rastladın mı hiç
kanatları olmadığından...
ya da ıslak kanatlarıyla çıkınca kozadan
uçamayan bir kelebeğe...
deliyim
pişmanım ama
bu aşk da yarım akıllı...
Kayıt Tarihi : 8.6.2009 13:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!