Gönülden sızan söz ağırdır, her güzel cemal taşıyamaz Ruhsu.
Oysa doğru yolu bilip de gönle akmayan cümlelerin var.Vicdanımı sızlatan cümlelerin okyanusundayım.
-Affedilmez olana kafiyelendiğim için, yarim kafiyeleri bulman zor oldu.
Belki gün’eşe ihtiyacım var bunca karanlık gecem perilerin gözleriyle aydınlanırken.
-Belki gözlerini istedim gün’ahlarımı aydınlatsın diye. Yoksul güncelerimin dibinde sızımlarım cümlelerime imgelerime karışıyor.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
