Bu öfke, bu nefret, bu kîn ve gurûr;
Ölümsüz aşkımın, büyük delîli...
Sanma ki; akan tek gözyaşı kurur!
Her biri, sevgimin susmayan dili...
Kanlı gözlerimi gören farkeder;
Pıhtı tutmaz hâlde yazıyor ismin
Hicrân Irmağı'na, aktıkça keder;
Kıvrım kıvrım sanki, çizilir resmin...
Anılar, taptâze gelip; ağlarken,
Gün gibi, ân gibi karşımda durur! ..
Gidişin köz gibi, yürek dağlarken;
Her saat başında, Bin Sille vurur! ..
Erir mi bu sevdâ zamân çarkında?
Biter mi zannettin, olur mu heder?
Bitmez, bitmeyecek! Herkes farkında! ..
Bilmem ki vicdânın; vicdânın ne der?
31.10.2002 Münih 04:15
Mustafa Engin KaratayKayıt Tarihi : 28.11.2002 02:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılar...
TÜM YORUMLAR (3)