Buz gibi bir su gibisin, korkuyorum içmeye.
Korkuyorum hasta edecek, şişirecek bademciklerimi bu.
Hem neme lazım, neyime benim yudumlamak öyle soğuk bir suyu şu kış gününde?
Efil efil esiyorsun sokaklarında bu şehrin, bunalmışım havasızlıktan.
Ama korkuyorum pencerelerimi açmaya.
Arada üşümek de istiyor insan ya, ne yalan söyleyim.
Lakin hassastır bu bünye, çok soğuk yemiş bir ruhum, anla.
Çekiniyorum çokça işte.
Bu aşk mıdır?
Sonra "yarim gel" diyorum, "gel de o terli ellerini şu yanan tenime sür."
Hasta hasta öp beni ilkin, sonra dön ve yüzüme yüzüme öksür.
Beni hastalandır önce, sonra daha da daha.
Daha da hasta.
Daha da beter et.
Daha da berbat.
Bu nedir bilmem, sanki kalmadı kaybedecek bir şey.
Neden böyle oluyor, anlayamıyorum.
Git gide fenalaşıyorken böyle,
Böyle hiç kalmamışken takat.
Böyle ateşler içinde bile giyinir gibi kat kat.
Çoğalarak,
Çoğalarak seviyorum seni.
Bu aşk mıdır nedir söyle?
Ölecek miyim ben?
Böyle?
Ah sevgilim, gülerken görüyorum seni hep.
Girerken görüyorum rüyalarıma, bilmem nasıl?
Halsiz halsiz yürüyorum yürüyorum, yürür gibi, bir kızgın kum.
Bırakmadan ardımda bana ait bir iz.
Öğrenmiş değilim hakkında her ne varsa, hiç bir şey.
Ama sanki biliyorum, sanki çok iyi biliyorum.
Ben ateşler içinde, sen buz.
Sarılmak istiyorum sana hem, hem de erirsin diye korkuyorum.
Bekir Dalkıç
Kayıt Tarihi : 26.1.2022 13:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!