Bu ararlar napıyorum ?
Yine bu aralar ben seviyorum.
Balkonumdaki karanfilin rengarenk açılışını.
Bir fincan kahve ile müzik dinlemeyi.
Yazı yazmayı ve zaman zaman düşünmeyi.
Seviyorum ruhumu dinlendirmeyi.
Kalbimi yormamayı öğreniyorum mesela.
Mutfağımda ölçülü lezzetlerde,
ölçüsüz damak tadı bulmayı.
İki arada bir derede olmadan yaşamayı hayatı.
Eskisi gibi özlemleri özlememeyi seviyorum örneğin.
Bu aralar en çok aranan şeyi huzuru yakalamayı.
Yine küçük heyecanlarla büyük zıplamalar yapabilmeyi.
Okuduklarıma birkaç sayfa daha eklemeyi.
Sahip olduklarıma şükretmeyi seviyorum.
Bu aralar mesela ben yine...
Bir arkadaş sohbetinden kalma anıları anmayı.
Yeni sohbetlerle tazelenen günleri.
Kendime yeni benler eklediğim anları.
Eski benlerimden eskilttiklerimi.
Ve kendime değer vermeyi seviyorum.
Kısaca herkes için en çok kendimi sevmeyi seviyorum.
Çünkü en değerli yanımız olan insan olmayı seviyorum.
Nesrin Özdemir 2
Kayıt Tarihi : 25.5.2022 17:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
insan kavramı üzerine
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!