Bu Aralar Şiiri - Abdullah Yılmaz

Bu aralar yaşamın anlamında bocalıyorum.
Doğan hocayı okumaya başladım.
Güneşin tıkırtısında uyandırdı beni.
Kitabın sayfaları yapışık ve un kokulu
Bir teknenin dibi gibi yeşil ve ıslak
Bu kaçış çok hızlı
Adımlar saklanıyorken birbirinden
Kaçamak yaşıyorum kendimden.
Ve birden çıkıyorsun karşıma
Allı pullu bir elbise
Elinin tersiyle itiyorsun beni
Hiç umursamıyorsun belli
O sandalyenin üçgen bacaklı ayaklarında
Küçük salyangozun yumuşak karnında
Sallanıyor bak şimdi dünler, bugünler, yarınlar
Daha ne kadar gideceksin, şaşıyorum
Kes artık kolumun ortasını
Fışkırsın aşk suları damarlardan
Ama bu kaçış hayır değil
Küskün doğmuşsun bu hayata
Gülerek öleceksin, biliyorum