Ne kadar da çok hayal kuruyoruz değilmi.
Gerçek olmasını istediğimiz çok fazla düşüncemiz var. Ben mesela; bazen boş bir duvara,
Bazen beyaz tavana,
Bazen dışarıda gördüğüm kalabalıklara
Dalıp gidiyorum bu ara.
Sonra vazgeçiyorum bir anda.
Acı veriyor hayat bana.
İnsanların yapmacık tavırlarına,
Uğruna ilişki kurdukları çıkarlarına,
Gösteriş için mücadele ettikleri yaşam tarzlarına
Bakıp bakıp vazgeçiyorum
Adım atmaya bu hayata.
Bu ara…
Bu ara fikirler böyle burada.
Kayıt Tarihi : 3.4.2018 14:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Zeyrek](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/03/bu-ara-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!