Bu Anka Denilen Ey Dil-i Şeyda

Bu anka denilen ey dil-i şeyda
Her kangı uşşaka olursa sertac
Bu alem eyler ki kendi de peyda
Olur cihan varı hatırdan ihrac

Hatıra bir yüzden elverse halet
Reftara güftara konmaz liyakat
Bir dem sakin olmaz bahr-i felaket
Elbette bir yüzden erişir emvac

Geşt edip alemi bibak ü perva
Ne sahib nizadır ne ehl-i da’va
Bir ferde halinden eylemez şekva
Kurtulur namerde olmadan muhtac

Kimseye dide-i kibr ile bakmaz
Özün buğz u hased nazına yakmaz
Tevekkül damenin elden bırakmaz
Ne kati tok olur ne ziyade aç

Ömer niçe kılsun derdine deva
Çeşmine perdedir nakş-ı masiva
Derya-yı gurbette kaldı bineva
Mihnet köşesinde yatur namizac