Yüreciğim hiç yanmadığı kadar yanmakta Leyla;
Defalarca ateşe atılıp İbrahim misali sağ çıkan kalbim...
Bir Nemrut’un elinde kül olup savruldu...
Ateşe gülşen diye atlayan ben miydim zalim?
Yangınımı göre göre küllerimi savuran Nemrut mu?
Aleve hasret diye, yılana vuslat diye sarılan kollarım bitap,
Dizlerim taşımıyor ufacık bedenimi...
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,