Zamanın geçmediği,
Fırtınaların estiği,
Yalnızlığın kol gezdiği,
Bu akşam içimde hissettim,
O buruk ezikliği...
Meğer ne acıymış ayrılık,
Ne kederliymiş yalnızlık.
Bu akşam içimde hissettim,
Burnumdaydı kan kokusu.
Bu akşam ki hissim,
Ölümü uyandırıyordu bana.
Ölüm en iyi başlangıçtı,
Yalnızlığı terketmem adına.
Bu akşam içimdeydi ölümün o anı,
Bomboş köhne bir kuytuda,
Tadını alıyordum yavaş yavaş ölmenin,
Acıyı ve yalnızlığı terketmenin.
Bu akşam içimdeydi ölüm.
Tadı damağımda kaldı...
Kayıt Tarihi : 8.11.2005 18:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!